சுபாஷ் சந்திர போஸை புறக்கணித்த ஆர்.எஸ்.எஸ்

அன்று ஆங்கிலேயரின் ஆட்சியைக் கடுமையாக எதிர்த்த நேதாஜியின் மதச்சார்பற்ற ஜனநாயகக் கோட்பாடுகள், வெள்ளையரின் படைக்கு ஆள் சேர்த்த ஆர்எஸ்எஸ் மற்றும் இந்து மகாசபை போன்ற அமைப்புகளுக்கு முற்றிலும் முரணாக இருந்தன. சனாதன கருத்துகளையும் மதவெறுப்பையும் தூண்டும் ஆர்.எஸ்.எஸ் கோட்பாடுகளும் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸின் கொள்கைகளும் நேர் எதிரானவை என்பதற்கு பல சான்றுகள் இருக்கின்றன. அதில் ஒன்றாக நேதாஜியின் அரசியல் தூதராக இருந்த ’ஹுதார்’ என்பவர் பதிவு செய்துள்ள கட்டுரையைக் குறிப்பிடலாம்.

நேதாஜிக்கும் ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பிற்கும் இடையே இருந்த கொள்கை வேறுபாட்டையும் அதன் காரணமாக எழுந்த விரிசலைக் குறித்தும் நேதாஜியின் அரசியல் தூதராக பணியாற்றி வந்த ஹுதார் என்பவர் பதிவு செய்துள்ளார். [நாக்பூரைச் சேர்ந்த இதழியல் மாணவரான ஹுதார் சர்வதேச படையணியில் (International Brigade) இருந்தவர். ஆர்.எஸ்.எஸ்-சின் தொடக்க கால செயல்பாட்டாளர்களில் ஒருவராக இருந்த ஹுதார் 1938ல் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் இணைந்தார். 1939ஆம் ஆண்டு நேதாஜியிடம் பணியாற்றி வந்த ஹுதார் ஆர்.எஸ்.எஸ். நிறுவனரான ஹெட்கேவாருக்கும் நேதாஜிக்கும் இடையே நிகழ்ந்த சம்பவத்தை குறித்து 1979 ஆம் ஆண்டு ‘இல்லஸ்ட்ரேட்டட் வீக்லி ஆஃப் இந்தியா’ இதழில் கட்டுரையாக எழுதி உள்ளார்.]

அந்தக் கட்டுரையில் ஹுதார் கூறிய உண்மை நிகழ்வுகள் தமிழில் கீழே தொகுப்பட்டுள்ளன:

1939 ஏப்ரலில் காங்கிரஸ் தலைவர் பதவியை ராஜினாமா செய்த நேதாஜி, பிரிட்டிஷாருக்கு எதிராக புதிய இயக்கம் ஒன்றை உருவாக்க விரும்பினார். எனவே ஹுதாரை அவரது பம்பாய் அலுவலகத்தில் அழைத்து அவருக்கும் ஹெட்கேவாருக்கும் இடையே ஒரு சந்திப்புக்கு ஏற்பாடு செய்யுமாறு கூறினார் நேதாஜி.

 1939 ஜூலை 7 அன்று நேதாஜியின் செய்தியுடன், ஹுதார் ஆர்.எஸ்.எஸ். தலைவரான ஹெட்கேவாரை சந்தித்தார். அப்போது ஹெட்கேவார் தனது செல்வாக்கான சீடர்களுள் ஒருவரான தியோலாலி நாசிக்கின் மாளிகையில் தங்கியிருந்தார். ஹுதார் அங்கு சென்ற போது ஆர்.எஸ்.எஸ் உறுப்பினர்கள் சிலருடன் நகைச்சுவையாக சிரித்துப் பேசிக் கொண்டிருந்த ஹெட்கேவார், ஹுதாரின் வேண்டுகோளுக்குப் பிறகு அந்த நபர்களை அறையை விட்டு வெளியேறுமாறு கூறினார். இதன்பின் ஹுதார் “உங்களுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்த நேதாஜி விரும்புகிறார். இந்தியாவில் உள்ள தேசியவாத ஆற்றலின் சிறந்த தலைவரான நேதாஜியை சந்திக்கும் வாய்ப்பை தவறவிட வேண்டாம்” என்று கூறி இருக்கின்றார். ஆனால் ஹெட்கேவார் இதற்கு செவிசாய்க்கவில்லை.

தனக்கு உடம்பு சரியில்லை என்று கூறி நேதாஜியை சந்திப்பதற்கு மறுத்திருக்கிறார் ஹெட்கேவார். அறைக்கு வெளியே காத்திருந்த திரு ஷாவிடமும் (ஹுதாருடன் வந்தவர்) இதைத் தெரிவிக்குமாறு ஹுதார் வலியுறுத்திய போது, ஹெட்கேவார் படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டே “நான் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருக்கிறேன். எனவே சிறிது நேரம் கூட நேதாஜியை சந்திக்க இயலாது. இத்தகைய சிரமத்தை என்னால் தாங்க முடியாது” என்று கூறி இருக்கிறார்.

இவ்வாறு தனக்கு உடல் நலமில்லை என்ற போலிக் காரணத்தைக் கூறி நேதாஜியை சந்திக்க மறுத்திருக்கிறார் ஆர்.எஸ்.எஸ். தலைவர் ஹெட்கேவார். இதன் மூலம் ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பு பிரிட்டிஷாரை எதிர்த்துப் போராட முன்வராது என்பதை புரிந்துகொண்ட ஹுதார் அங்கிருந்து வெளியேறினார்.

“நான் அறையை விட்டு வெளியேறியபோது, ஆர்.எஸ்.எஸ் தொண்டர்கள் உள்ளே நுழைந்தனர், மீண்டும் சிரிப்பு வெடித்தது” என்று அந்த சூழலைக் குறிப்பிடுகிறார் ஹுதார்.

இவ்வாறு நேதாஜியை சந்திக்காமல் புறக்கணித்த ஆர்.எஸ்.எஸ் தான் இன்று அவருக்கு மரியாதை செலுத்தும் நாடகத்தை அரங்கேற்றி வருகிறது. ஆர்.எஸ்.எஸ். ஆதரவு ஊடகங்கள் ஹெட்கேவார் நேதாஜியை சந்திக்க ஒப்புக்கொண்டார் எனும் பொய்யை பரப்புவதாகவும் கூறுகிறார் ஹுதார்.

இவ்வாறு நேதாஜியைப் புறக்கணித்ததோடு அவருக்கு எதிராக வெள்ளையருக்கு ஆள் சேர்த்துக் கொடுத்தவை ஆர்.எஸ்.எஸ்., இந்து மகா சபை போன்ற இந்துத்துவ அமைப்புகளே. (விரிவாக வாசிக்க: https://may17kural.com/wp/hindutva-rss-backstabbed-netaji-subhash-chandra-bose/  )

1933ஆம் ஆண்டில் ஆர்.எஸ்.எஸ் பற்றி அறிக்கை வெளியிட்ட புலனாய்வுப் பிரிவு “இத்தாலிக்கு ‘பாசிஸ்டுகள்’ போலவும் ஜெர்மனிக்கு ‘நாஜிக்கள்’ போலவும் எதிர்கால இந்தியாவுக்கு ‘ஆர்.எஸ்.எஸ்.’ இயங்க விரும்புகிறது” என்று கூறி இருக்கின்றது.

இவ்வாறு பாசிச கருத்துக்களுடன் இயங்கிய ஆர்.எஸ்.எஸ்.தான் மதச்சார்பின்மையுடன் செயல்பட்ட தலைவர்களை தற்போது காவி சாயத்துடன் அணுகிக் கொண்டிருக்கிறது. நேதாஜி மட்டுமல்ல பகத்சிங் போன்ற புரட்சியாளர்களையும் ஆர்.எஸ்.எஸ். சங் பரிவாரங்கள் தகவமைத்துக் கொள்ள முயன்றிருக்கின்றன. ஆனால் பகத்சிங், நேதாஜி இருவருமே சோஷலிச, இடதுசாரி சித்தாந்தத்தையே பின்பற்றி இருக்கின்றார்கள்.  

எனவேதான் பகத்சிங், சுக்தேவ், ராஜகுரு ஆகியோர் தூக்கிலிடப்பட்ட பிறகு, ஆர்.எஸ்.எஸ் எந்த எதிர்ப்பையும் நடத்தாமல் ஒதுங்கியே இருந்தது. பகத்சிங் தூக்கிலடப்பட்டதால் இந்தியா முழுவதும் ‘வெள்ளையர் எதிர்ப்பு’ எனும் போராட்டத் தீயில் பற்றி எரிந்து கொண்டிருந்தது. இளைஞர்கள் பலர் வெள்ளையருக்கு எதிரான போராட்டத்தில் சேர விரும்பினர். ஆனால் ஆர்.எஸ்.எஸ். தலைவரான ஹெட்கேவாரோ இந்தப் போராட்டத்தை ‘முட்டாள்தனம்’ என்று கூறி இளைஞர்களை இதில் பங்கேற்க விடாமல் தடுத்திருக்கின்றார். “பிரிட்டிஷாருக்கு எதிரான போராட்டங்களில் நேரத்தையும் சக்தியையும் வீணாக்காமல் ஆர்.எஸ்.எஸ் பணியை செய்ய வேண்டும்” என்று கூறினார் ஹெட்கேவார்.

ஹெட்கேவாரின் கருத்தை வலியுறுத்தும் விதமாக மற்றொரு ஆர்.எஸ்.எஸ். தலைவரான கோல்வால்கரும் எழுதி உள்ளார். சுதந்திரப் போராட்டத்தில் உயிர் நீத்த தியாகிகளைக் குறித்து தனது ‘Bunch of Thoughts’ என்ற புத்தகத்தில் எழுதிய கோல்வால்கர் “தியாகிகள் சிறந்தவர்கள் தான், ஆனால் பாரதிய கலாச்சாரத்தில் சிறந்தவர்கள் அல்ல” என்று கூறி இருக்கின்றார்.

மேலும் இந்தியா குறித்த நேதாஜியின் கருத்து ஆர்.எஸ்.எஸ். மற்றும் இந்துத்துவ அமைப்புகளின் கருத்துக்கு முற்றிலும் முரணாகவே இருக்கிறது. நேதாஜி தனது மனைவி எமிலிக்கு ஜூன் 1939 இல் எழுதிய கடிதத்தில், “இந்தியா ஒரு விசித்திரமான நாடு, இங்கு அதிகாரம் இருப்பதால் மட்டும் மக்கள் நேசிக்கப்படுவதில்லை, அதிகாரத்தை விட்டுக்கொடுப்பதாலும் அவர்கள் நேசிக்கப்படுகிறார்கள்” கூறி இருக்கிறார். இவ்வாறு அதிகாரமற்ற மக்களுக்காக குரல் கொடுத்த நேதாஜியும் அதிகாரக் குவிப்பை ஒரே இடத்தில் கொண்டு சேர்க்கும் ஆர்.எஸ்.எஸ்ஸும் வேறுவேறு திசையில் பயணித்ததை நேதாஜியின் வார்த்தைகளே வெளிப்படுத்தி இருக்கின்றன.

வெள்ளையருக்கு எதிரான போராட்டத்தில் எந்தவொரு தலைவர் பெயரையோ இயக்கத்தையோ சொந்தம் கொண்டாட முடியாத சங் பரிவாரக் கும்பல்தான் தற்போது நேதாஜி முதல் திருவள்ளுவர் வரை சொந்தம் கொண்டாடத் துடிக்கின்றது. நமது மரபுகளைத் திரித்து வரலாற்றை மாற்றி விடத் துடிக்கின்றது. இவ்வாறு வெறுப்பு பரப்புரை, பொய், அரைவேக்காட்டு உண்மைகள், வன்முறை, வஞ்சகம் மூலம் தங்கள் கொள்கைகளை பரப்பும் இந்துத்துவ அமைப்புகளுக்கும் நேதாஜிக்கும் மலையளவு வேறுபாடுகள் குவிந்துள்ளன. நேதாஜியின் உறவினரான மாதுரி போஸ் எழுதிய ‘தி போஸ் பிரதர்ஸ் அண்ட் இந்தியன் இன்டிபென்டன்ஸ்’ என்ற புத்தகத்தில் “நேதாஜியின் வாழ்க்கை மதச்சார்பின்மைக்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு” என்று கூறியிருப்பார். நேதாஜி குறித்த உண்மையைக் கூறும் புத்தகத்தைப் போலவே நேதாஜியின் தூதரான ஹுதார் எழுதிய கட்டுரையும் முக்கியத்துவம் பெற்ற ஒன்றாகியிருக்கிறது.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

Translate »